Herkesin yazdığı bir şiiri vardı.
Benim derdimse seni yaşamak.
Her imge ve mısra senden bir parça.
Şiire bıraktığım son noktaydı gözbebeğin,
Kalemin seyrine doyamadığı.
O yüzden her cümlemin sonuna iki nokta bırakışım,
Hep bana baksın diyeydi gözlerin..
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



