Gönül asudeye uçar yükselir vakur aheste
Hergün başka hale girer yanar yakılır şıkeste
Gönce gül bülbülü sorar bir hüzün görür kafeste
Âşk’ı mebrura kavuşur gözyaşı döker aheste
Kendini boşlukta sanma hak kelâmdan uzak durma
Bahar olsa ya kış olsa gonül fersudeni bozma
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim