Gözlerimle baktım âleme, hep virandı.
Dünya, kan kusan, yıpranmış bir insandı.
Seni beklerken hayallerim bile karardı,
Ölmedim; gözyaşlarımın nefesimi kestiği anlarda.
Şairdim güya, sessizlikler içinde boğulurken,
Ellerimde kalem, hüzün dolu satırları karalarken,
Gecenin ıssızlığı bütün ruhumu esir alırken,
Yalnız Allah vardı yanımda, son nefesimi verirken.
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 20:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!