Son Nefesimde...

Son nefesimde...

Tabutumun son çivisi sensin
idamımı imzalayan kalemin mürekkebi
kanımdan olsun.

Vermeden son nefesimi
şu vefâsız âlemde
gördüğüm son yüz
senin ki olsun.

Ulu orta assınlar beni
çengellerle parçalasınlar etimi
derimi
milim milim yüzsünler
günler sürsün
geceler boyu
köpekler yalasın kanımı.

İşkencecilerin
ağır ve terli vücutlarının
ve ağızlarının
pis kokusuna
aldırmam
yeter ki
kapamadan gözlerimi
bir kez daha vursun nefesin
nefesime.

Kemiklerimi
tek tek kırsınlar
söksünler tırnaklarımı
lime lime olsa etlerim
ben son umut
yine seni beklerim.

Tabuta
sen koy bedenimi
sarılacak bir vücud
kalmasa da geriye
sen sarıl yine de
tabutuma
toprağa da sen koy
en son
başımı koyarken toprağa
seni ne çok sevdiğimi hatırla...

04.42 / 18 eylül 2009
bakırköy - istanbul