Haklıydın aşkım ben giderken sen yanlız kaldın
Biliyorum ama inan bana çaresiz kaldım
Uğrunda ne günleri, ne geceleri harcarken yokluğunda
Sen kendini neden bana çok saydın
Bilmek isterdim içinden geçenleri
Bir bilsen senin için neleri terk ettiğimi, nelerden nasıl vazgeçtiğimi
Şunu bil sevgili sen hayatımın aşkısın bunu bilmelisin
Aslında bu kadın gitti say ki bu masal bitti
Yokluk diz çökerken önünde hiç aklına gelmedi değilmi
Seni sevişim, öpüşüm ve çaresizce gidişim
Ben giderken karanlığa saplanan bir hançer yarasını
İçime işlemişsin ebedi ruhumun yolcusu
Unutma canımın içi son nefesim bile sende kaldı.
Kayıt Tarihi : 3.9.2010 21:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!