Uzaktan sevmekti bizimkisi.
Birimiz kafeste, birimiz son nefesteydi sanki,
Yaklaşamamak, yaklaştığında dokunamamak,
Dokunsan bile yanına alamamak.
Bizimkisi aşkın duran haliydi.
Ben sana durdum saatleri sana kurdum.
Gülüşümü gelişine sakladım.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla