Vuralım kendimizi ıssıza,
Elektriğin telefonun olmadığı,
Saatin bilinmezine…
Zamanın sonsuzuna,
Kaçalım kendimizden, kendimize.
Ve gidelim zamansıza, varalım mekansıza.
Gidelim ki ömrün ömrüme denk düşsün.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
