Vakit çok geç karanlıklar prensesi
Seni bekliyorum var olan nesi
Aniden kesilen sesi
Unutmadım yar habersiz verdiğin son nefesi
Deldi yüreğimi o an
Çıkıp bağırdım sokaklara kimse duymadı
Acın hala durur yüreğimde bekliyor
Her doğan batan güneşin ışıkları
Çok yalnız kaldım bu dünyada
Sen her şeyimmişsin bilemedim yaşarken
Eğer şiirlerde olmazsa patlarım seni anarken
Boş bu dünya sensiz yaşarken
Kolum kanadım tutmuyor güzellikler yakışmıyor
Bana
Çünkü sen yoksunya yanımda
Her güzellikler seninle var olan dünyamda
Bırak kalsın orada
Ben memnunum şu anda
Yaşıyor yüreğim avunuyorum seninle olan
Hatıralarımla
Yalnızlığım hep senin yanında
Ruhum bedenim belki bu dünyada ama
Beynimdeki hayalin karşımda
Ey dünya günlerim sayılıyor yakında sana derim
Elveda
28.07.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 28.7.2008 03:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok severim yarimi ona kavuşacağım ana bakarım her gün...
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/28/son-nefesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!