Son Nefese Kadar Şiiri - Bilge Ozan Kork ...

Uzun bir yolculuğun ardından, bir gece,
Bir deli çıkıverdi karşına, sana talibim diyen.
Ellerinde sevgi çiçeklerinden bir buket,
Sevmeyi ve sevilmeyi arayan ateşten bir kalple.

Sev beni diyordu, sevmeme izin ver,
Yüreğine, sevgimle dokunmaya.
Ruhunda kopan fırtınalar arasında
Açıverdin yüreğini yeni bir umutla.

Sevilmek isteyen yüreğine teslim olup,
Sana uzanan sevgi buketini alıverdin.
Mantık ve his gelgitlerinde, yüreğini
Sevgine talip bu ateşe bırakıverdin.

Huzurun sahillerine vurduğu bu zamanda,
Sevgiyle mayalanan yüreğinin hamurunda,
Onun mutluluğunda kendi mutluğunu
Yaşatmak istedin, son nefese kadar, yüreğinde.

Sevgi ile bütünleşen kalplerde şimdi,
Bir sevgi tohumu yeşerdi yeniden.
Zaman, güzel anılarla büyüyüp, gelişen,
Huzurda buluşan, bu yürekler için akıyor.

Son nefese kadar, sevmek ve sevilmek zamanı şimdi,
Sevgiyle, can kırıklarının, yorgun kalplerin iyileştiği,
Aşkla yaşanan, huzurla yaşatılan bir sevdada,
Son nefese kadar, mutlu olma zamanı şimdi,