Son Nefes(olùmù Beklerken Seni Dusunmek)

Son Nefes(olùmù Beklerken Seni Dusunmek)

Rùzgar tararken saçlarini,
Rùzgarin ugultusunu kiskaniyorum.
Degdi degecek parmaklarinin ucu tenime,
Uykudan sesizce gozlerimi araliyorum.

Mecazim yok seni anlatmaya,
Tulmus dillere donùyorum.
Gùneste parladi kaysi tadinda parlak teni,
Kendimi suskunlugumun ardina gomuyorum.

Kokun tenime sinmis,
Seni ruhumdan soyunup atamiyorum.
Yalnizligi gomdùn içimdeki derinliklere,
çaresizligime siginip, sensizligime ùzùlùyorum.

Ve yine gùn donùyor geceye,
Goçùp giden bulutlari sayiyorum.
Avuçlarimda goz yaslarimi biriktirdim,
Beyazlari giydim,olumu bekliyorum.

Yansiyor gozlerin gecelerimin semalarina,
Her bir dakikada ismini aniyorum.
ùtùme çokerken zamansiz karanlik,
Yavas yavas ruhumu teslim ediyorum.

Ve sen kalbimi koparip avuçlarima birakan kadin,
Artik sensizligin sehrinde duramiyorum.
Kapilarin ardinda olumu beklerken,
Sevdami bagrimda bùyùtùp gidiyorum.

Ve yine seni, seni dùsùnerek,
Son nefesimi veriyorum.

SIZIN fransa/PARIS

Şair Sizin
Kayıt Tarihi : 29.10.2009 23:37:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (22)

Şair Sizin