susup da kulaklarımda çınlanan
tek melodiyi dinler oldum
o yankılanan ses sendin
ya da her defasında sessizce sana seslenişlerimdi
ne yapmalı..
sebebini bilemediğin nefes darlığına
hangi sözlerin çare olacağını düşünmekten başka
nasıl anlatmalı
sana olan haykırışların bedelini
kime sormalı
bu bedel uğruna çekilen
acının hesabını...
yoksun ki artık ne fayda
aldığım soluktan,
yürüdüğümden habersiz
ayağa kalkmaya çalışıyorken.
sen miydin seslendiğim insan,
yoksa ben miydim seslenmeye çalışırken
soluksuz kalan..
şimdi sen söyle istersen
seni seviyorum diyebilmek için
sana haykırabilmek için
daha kaç kez
son nefesimi içime çekip
soluksuz kalacağım...
kokunu, nefesini daha kaç kez
içime aldığım her solukta
hayatımı karartacağım..
sebep mi?
sebebim yok! ! !
seni sevmenin tadı da
hiç bir acıda yok..
işte yine geliyor
içimden o haykırışlar
sana karşı söyleyebileceğim son fırsatmış gibi
derin bir nefes alıyorum
olağan tüm gücümle
ciğerlerimden dışarı salacakken
sesler, kelimeler
birbiriyle boğuluyor, düğümleniyor
sanırım yine anlayamadın..
iki kelimenin değerini son nefesimde mi anlayacaksın...
susss...
sen yine sus kalbim! ! !
sus ki;
bu beterin beteri sevda denilen oyunda
kazanacağın gün
ölüme karşı dimdik dur...
çünkü bu sevda ancak ozaman değerli olur...
Kayıt Tarihi : 4.8.2008 18:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)