Son Nefes Gelende Şiiri - Şükran Günay

Sanma ki boyun posun ömür boyu kalacak
Her gün batımı tende günden izler olacak
Sevdiklerin düştükçe pençesine ölümün
Geçen yıllara yanıp ağlayacak gözlerin

Güvenme sakın ola dalına bucağına
Her can düşecek kesin ölümün kucağına
Son demde kim uğrarsa uğrasın ocağına
Geçen yıllara yanıp ağlayacak gözlerin

Son yolculuk bilinmez nice çalar kapını
Hiç kimse bulamamış sonsuz yaşam hapını
Görünce geride kalan otunu sapını
Geçen yıllara yanıp ağlayacak gözlerin

Hey gözü gönlü doymaz! Bu dünya sana da kalmaz!
Dünya malı dünyada kabirde soran olmaz!
Aklı vicdanı olan senin safında kalmaz!
Geçen yıllara yanıp ağlayacak gözlerin

Şükranca yaşasam da sokaklar mazlum dolu
Her biri bağrım deler şaşırır oldum yolu
Fakirin sözü geçmez bağlanmış eli kolu
Hey zalim! gün gelince ağlayacak gözlerin

Şükran GÜNAY’Dan
Şükranca