Odamın içindesin,
Ellerimi uzatsam tutabilirim,
Nefesini koklar,
Dudaklarını öpebilirim…
Gözlerindeki dünyada kaybolur,
İntihar edebilirim…
Yok,yok,
Daha yaşayacak çok zamanımız var,
Mesafeler dağlar kadarmış aldırma,
Aynı gökkuppenin altındayız,
Yıldızlarımız aynı,güneşimiz aynı ya,
O yeter bize…
Sakın bırakıp gitme,
Bu rüyadan uyandırma beni,
Yıllar eriyip gitsin,
Bir noktada buluşalım…
Ordan ötesi olmasın,
Son nefes böyle bitsin…
Kayıt Tarihi : 26.9.2012 23:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayalden öte değil...
![İsmet Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/26/son-nefes-96.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!