**Son nefes** Şiiri - Ender Selvi

Vakit geldi çattı,sabahın beşinde
Bende anlam veremedim bu işe
Soluksuz bir nefes,düğümlendi yüreğim de
Yutkunuşlarım,feryadımla küllendi nedense

Sabah yeli gibi,daldı bir cellat içeriye
Omuzlarında kara keçe,başında siyah şemsiye
Elleri berbat mı berbat,başı korkuluktan bir çanak
Hay aksi,gidecek yer mi bulamadın bu saat te

Uzanıyordu elleriyle,düğümlenmiş boğazıma
O sıktıkça gidiyordum,can havliyle korkuyla
Başım ha koptu ha kopacak,anlaşıldı bırakmıyacak
Ver diyordu nefesini,öksürekten bir surat

Mıh gibi sapladı ciğerime,bir mızrak
Çekmeye ne can,nede vardı azcık takat
Gözümdeki yaş ile içimde kopuyor feryat
Ah ulan,ciddi ciddi bu beni dünyamdan yollayacak

Kucaklayıp kaldırdı,seni götürecem diye
Dur melum dur desemde,duymuyordu kimse
Acılarım kül bastı misali,her yerimde
Lanet olsun götür tamam,canın nereyi isterse

Görmüyordu gözlerim,akrep başlı kazanın içinde
Ayaklarım bağlanmış,kollarım kalkmaz halde
Öl diye uzatıyordu son siğara yı,ağzımın içine
Son kez,çek bırakacam diye diye,içirdi bana yine