Son Nefes Şiiri - Özkan Kurum

Seven gönül ömrünün, sonuna kadar bekler
Beklerken de ömründen, en güzel günler gider
Kor ateşten kalbîne, dert üstüne dert ekler
Yanında, son nefesî, vermeyi hayâl eder

Mâzide yaşananlar, bir bir aklından geçer
Sonu hüsrân olsa da onla kalmayı seçer
O yârin hasretiyle, ömründen ömür biçer
Yanında, son nefesî, vermeyi hayâl eder

Aşkın adı, gözyaşı, elem, keder ve acı
Bu öyle bir yara ki aslâ dinmez o sancı
Yârdan başka var mı ki bu çilenin ilâcı?
Yanında, son nefesî, vermeyi hayâl eder

Kalbinde yârâ açar, yârdan gelmez bir nidâ
Ecel kapıyı çalar, bîçâre eder vedâ
Gök kubbede bırakır, o yâre hoş bir sadâ
Yanında, son nefesî, vermeyi hayâl eder