Son nefes Şiiri - Zeynep Karacaa

ruhumu saran bir esinti
yavaşça boynuma dolandı
gülümsedim
fark etmiştim onu
yakışıklıydı
düşlerimden geldi
elini uzattı
gidiyoruz dedi

kırık dökük cümlelerim kaldı geride
baharda savrulan saçlarım yerine
hatıralarım savruluyor artık
gözlerimin önünde

dolaşıp durdu aklım boş odalarda
ne bir arzu ne bir heves
bir şey kaldı
o da geldi dayandı boğazıma
son bir nefes