Naçizane vücudun toprak olması için gereken zaman yaklaşmıştı
Hiç bir şarapnelin delemediğini almak istiyordu, kan dolan ciğeri
Koma üzerine koma gören yorgun bedeni, tekrar indirdi perdeyi
Ve... Baktı vatan toprağına, yeniden karardı deniz gözleri
Ölmeyecek bir fikrin kaynağı sönüyor, hızla azalıyordu zaman
Doktorlar çaresiz, hastalık vermiyor aman
Yaverler solgun, duyulmasın diyorlar o an
Vakit geldi, son otuz sekiz buçuk saat, dokuzu beş geçeye kalan
İşte... O an koptu felç geçirecek dudaklarından son kelam;
Ve Aleykümesselam
Kayıt Tarihi : 15.3.2020 13:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Atatürk'ün ölüm anını anlatan 10 Kasım için yazılmış bir şiir
![Berkay Meriç](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/15/son-nefes-173.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!