Hani nerede benim kara kaplı kitabım?
Yarısı kırık kalemim,
Ömrümü, gençliğimi sildiğim silgim…
Nerede benim zifiri karanlığım,
Kaybolan, bir zamanlar parlayan yıldızım?
Nerede dostlarım?
Çok geldi düşmanlarım…
Nerede sevdiklerim,
Nerede sırtımdan vuranlarım?
Tenha bir gecede,
Kaldırım taşlarına damladı kan damlalarım.
Nerede benim dert ortaklarım,
Dost bildiklerim?
Hani… Hani nerede,
Geceler boyu uykusundan uyandırdığım annem?
Canıma can katan,
Ömrünü bana adayan,
Acımı acısı yapan…
Ve hani…
Nerede benim koca çınarım?
Aksaçlım, sırtımı yasladığım dağım…
Koruyup kollayanım,
Nerede babam? Nerede?
Gitti gidiyor ömrüm…
Belki de son saatlerim,
Belki son nefes alışım,
Belki son kez gökyüzüne bakışım…
Nerede benim kara kaplı kitabım?
Kanımla yazdığım, yarısı kırık kalemim…
Kapanıyor gözlerim.
Hani nerede ellerinden tuttuğum?
Hani nerede, o gözlerine daldığım
Güzeller güzeli?
Hani nerede sarı saçlım?
Ellerinden tuttuğum, yanaklarından okşadığım…
Bak! Bak geliyor Azrail,
Son nefesimi almaya…
Hani nerede zaman zaman üzdüğüm,
Kızdırdığım, bazen de kırıldığım…
Dertlerini tasam yaptığım,
Yokken gözyaşlarımı içime akıttığım…
Lakin…
Her saniye, her dakika varlığını
Hücrelerime işlediğim o güzeller güzeli…
Nerdesin… Nerede…
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 00:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, bir adamın içli vedasıdır. Kaybettiklerine, terk edenlere, hayal kırıklıklarına... Annesine, babasına, bir zamanlar gözlerinde huzur bulduğu o kadına… Her biri bir yıldız gibi kaydı hayatından. Şimdi, ömrünün en sessiz anında, tek tek hepsini yokluyor yüreğinde… Belki son nefesini yazıyor bu satırlarda, belki de yazdıkça biraz daha yaşıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!