Sessizlik vardı ortalıkta.
Çıt yoktu.
Konuşmak yasaktı.
Mistik bir havayı solumaktan başka.
Yalnızca bir annenin eli dolaşıyordu başında titremekten yorgun.
Gözleri desen kan çanağı.
Son nefesti verilen işte o anda.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta