Son Nefes Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Mustafa Çetinkaya

Mustafa Çetinkaya

ŞİİR

8

TAKİPÇİ

Son Nefes

Girdim içeri,
Oda kalabalıktı.

Her zaman ki yerindeydi.
Ağzı
Hafif
Açıktı.

Bir mendille çenesini bağlıyorlardı.

Baba baba baba !..

Boşluğa bakıyordu.

Alnından,
Okşar gibi,
Sever gibi...
Dayım,
Eliyle burnuna doğru sıvazladı.

Gözleri,
Usulca,
Kapandı.

Ahhh babam!..

Bucak Uğurlu-1987

Mustafa Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 20.11.2015 03:06:00

Şiiri Değerlendir

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bülent Baysal

Ebediyete göçen tüm babaların ruhları şad olsun, yıldız yıldız nurlarda uyusunlar...
Onlar ki her biri sırtlarımızı dayadığımız birer dağ, yol gösteren kılavuzdur hayatımızda...
Güzel şiirinizi Kutluyorum Mustafa Bey...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Çetin Özdemir

Dünyanın yıkıldığı anlardır. Yaşamadan bilinmiyor. Tekrar yaşatan kaleme yürekten teşekkürler. Nice paylaşımlara... Esenlikler içinde...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Naime Özeren

BU KADAR KISA, BU KADAR ÖZ NASIL YAZABİLDİNİZ?... İMRENMEMEK ELDE DEĞİL.

Mekanı cennet olsun. SİZE SABIRLAR. KUTLUYORUM ŞİİRİ VE SİZİ MUSTAFA BEY......

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Mustafa Bay

Ya da 'aldığımız ilk nefesin' tam tersi gibi..

O zaman kapalı olan gözler de açılır.. Muhtemelen bulanıktır etraf.. Yavaş yavaş netleşir..
Biri gelirken, biri giderken..

Şairi tebrik ederim.. 'Babaya son görev' her evlada nasip olsun, diyerek..

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)

Mustafa Çetinkaya