Son Nefes Şiiri - Ali Sülük

Bir gün karşıma çıkacaksın
Müşkül ve pişman
Sisli perdelerin arkasına sığınmış
İmkansız bir boşlukta
Saracağım ki,karşımda duran sen değilsin.
Damarlarımda ki kan donacak,
Sanacağım ki
Akmayacak eskisi; gibi sen diye
Ve bir titreme alacak,
Hani dokunurken sana titrediğim gibi
Bir değil bin yaş akacak gözlerinden
Hani isterken ağlamak karşımda,
Ellerimi uzatıp
Sana gitme diyebilmek; gibi
Sen dikmiş gözlerini bana bakarken
Sanacağım ki
Sen değilsin karşımda duran
Nefesin gibi solarken havayı
Gözlerin gibi
şavkarken geceye
Ve yüzün gibi dalarken her yüreğe
Anlayacağım ki karşımda duran sensin.
Ne fayda,tutmaz oldu ayaklarım
Çarpmaz oldu yüreğim
Sarardı yüzüm
Anlayacağım ki karşımdaki sensin
Sen tövbelerle acı çığlıklarla koşarken bana
Mazi döner başımda
Ve kalbi durmuş karşında
Sanacağım ki rüyadayım
Uyanacağım birazdan
Duran kalbim
Atmayan nabzım
Anlayacağım ki düşerken kollarına
Verilmiş son nefesimdir benim.