Son Nefes Şiiri - Neslihan Isındere

İnsan sadece
Yazılan kaderinin
Mürekkebi bittiğinde mi
Ölmüş sayılır?
Tüm mezarlıklar
Doluyken ölülerle
Bu “yaşayan ölülerin”
Yeri neresi?
Çok mu günahkarlar ki?
Toprak bile kabul etmiyor,
Yada
Çok günahları alınmış olmalı ki
O alanlar doldurmuş tüm mezarları…
Ve
Bu yüzden sanırım
“Yaşayan ölülerin”
Yatacak bir yer bile bulamamaları…
Yatacak bir yer bulamıyorum annem,
Toprak kabul etmiyor,
Kaderimde sona ermiyor,
Ama biliyorum
Yolun sonu çokta uzakta görünmüyor…
Hazır yaşayan bir ölüyüm
Ve hazır ayaktayım
Giderayak bir iyilik yapayım,
Hadi aç göğüs kafesini,
Yatır beni oraya annem,
Tüm nefesimi bırakayım yüreğine…
Ben Rabbimden sonra
Bir tek sana tapmadım mı?
Hadi ben öleyim,
Katayım ömrümü ömrüne
Sen nefes aldıkça,
Yaşat beni yüreğinde…