Gözlerini tavana dikipte uzanmıştı,
Belli ki her halinden, hayallere dalmıştı…
Kalbi düzensiz. Yavaş ve hızlı atıyordu;
Dünyasından habersiz, sessizce yatıyordu…
Erkekler koğuşunun odasıydı. Hafif loş;
Işıksız kalan gözü bakıyordu hep bom moş…
Odasında: Bir masa, iki sandalye vardı;
Yanında bir etajer, gardırop duruyordu…
Pencerede sıkıca çekilmişti perdeler,
Ne kadar özense de; Toz tutmuştu tüm yerler…
Odanın duvarları beyaza boyalıydı,
Dalgınlıkla bir eli duvara dayalıydı…
Sessiz, sessiz içini çekipte bakıyordu,
Dünyada yalnızlığı içini yakıyordu…
Gözlerini: Hüzünle bir noktaya dikmişti;
O kadar bıkkındı ki? Ona yaşam bitmişti…
…………………..
Birden: Kapı bir miktar, usulca aralandı,
O,geleni görünce hayretten dona kaldı…
Hasretini çekmişti! Yıllarca aramıştı!
Uğruna gezmediği memleket kalmamıştı…
İlk aşkıydı elbette… Ansızın çıka gelen;
Bu karanlık odada onu arayıp, bilen!
Haftalardır uzayan sakalından sıkıldı,
Perişan görüntüden, utancından yıkıldı…
Şaşkınlıktan tutuldu..Konuşmuyordu dili,
Hafifçe uzanmıştı duvarda duran eli…
Bir an kalkmak istedi. Kıpırdadı yerinden;
İçini acı sancı kaplamıştı derinden! ..
Yüzü iyce buruştu..Çok azap çekiyordu,
Çektiği acı ile gözyaşı döküyordu…
…………………..
Up uzun siyah saçlı, orta boylu,esmerdi;
Zarif,şık ve simsiyah bir elbise giyerdi…
Şefkat dolu bakışla hep onu süzüyordu;
Zamanın hasretiyle belli ki özlüyordu…
Oda sessizliğini bozuyordu gözleri;
O kadar içtendi ki bakıştaki sözleri?
Küçük adımlar ile sokulmuştu yanına,
Uzaktaki elini dokundurdu anlına…
Anlından çekilmişti sanki bütün ızdırap,
Bu gerçek olamazdı! ..Ancak olurdu serap!
Derinden bir tebessüm bürümüştü yüzünü;
İçten gelen coşkusu sarmıştı tüm özünü…
Tüm vücudunu sarstı, sade bir tek hıçkırık;
Işıklar birden söndü… Oda zifir karanlık…
……………………
Kapı içten kitliydi! Boşaydı,vurup çalmak;
Anahtar üstündeydi. Tek çare onu kırmak…
İki gün odasından çıkmamıştı ses, seda
Son güne gelinmişti..Herkes gitmişti ya da…
Görevliler gelmişti… Kapıyı zorladılar,
Bir,iki darbe atıp,sonra onu kırdılar…
Hemen haber verildi. Doktor, Savcı da geldi,
'Kalp kırizi' Diyerek basit bir karar aldı…
Kul YufKA'nın gözüyle hep olaya baktılar;
Meftayı hastanede bir morga bıraktılar…
YufKA
Kayıt Tarihi : 26.1.2011 17:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirsel hikâyemde yer alan kişiler ve olaylar tamamen bir hayal ürünüdür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!