Son Nasihat Şiiri - Olgu Gürdal

- Öğretmenim gitme!
Her şey yeni başlıyor,
Daha saklambaç bile oynamadık.

- Ne gereği var,
Hepinizin saklandığı yer belli.
Oynamak istemiyorum çocuklar.

- Siz seçin o zaman,
Oyun mu yok başka?
Hatırlayın söylediklerinizi:
“Hayat bir oyundur aslında.”

- Pembe yalanlar kimin için,
O masum aşklardan başka.
Unutun şimdi o yalanı,
Hayat, oyunun bittiği yerde
Tam karşında.

- Hani kötüydü yalan,
Zamana karşı en etkisiz silahtı.
Siz de mi değiştiniz yoksa,
Nerede kaldı o günler,
Demirleşmişse kalbinizden geçen duygular,
Pas tutma tehlikesi varsa,
Bize ne yapmak düşer şimdi
Yaşanmış günlerin anısına?

- Değişmek nedir ki?
Yıllara meydan okuyamamak
Ya da bir gün giydiğin kırmızı kazağı
Kaldırıp çöpe atmak.
İkisinin arasında bir yerde belki,
Sokaktan toplanan taşlara
Sizlerin adını vermek.
Taşlaşmak buysa eğer, razıyım.
Gözlerinizde bayram havası,
Kuş uçurun yüreğinizden.
Bu bana yeter.
Kalanı,
Oyun yaşındaki çocuklara
Sıkıntı olur,
Çıkmaz olur,
Ölümden beter.