Son mürekkep bu kalemimden senin için damlayan,son isyan dudağımdan dökülen.Birini dokunması sana,ellerini tutması çok koydu bana.Ben hak etmedim bunu desem de yargısız infaz kesti attı boynumu.Bir karalama kağıdıydım sanki can sıkıntısında,kurumuş bir gül sayfaların arasında.Ben hak etmedim köşelerde boynu bükük yapayalnız kalmayı,ama sen çok iyi bildin acımadan canımı almayı...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta