Son Muradım Şiiri - Nebi Ünler

Kiminin dilinde,
Kiminin gösterişinde
Kiminin yüreğininin en derininde
Herkesin bir TANRI’sı vardır mutlak…
Boşuna inkârla, itirazla boğulma kimsesizliğinde,
Verdiğini almaya bak ne kadar, iştahlı toprak.
Son nefesin çıkmadan, hayat olsun tercihin,
Ne dün de takıl, ne yarını bekle, anı yaşa dost…
Geliyorsa içinde hiç durma
Dünyayı turla seksekle.

Hep uçsun mavilikte,
Gönül dediğin güvercin’in
Üstünde mavi gök, altında yağız yer
Hep umuda açılsın yelkenin.
Uzağa ve yakına gülüşünle selam ver
Unutma ki, bir avuçluk toz olacak,
Çok beğendiğin, dünyalık emanet post!

Yılgın Yağmur sevgi der, sevgi ek ki toprağa
Gökkubbe’ye hoş seda, bırakmaktır muradın…
Sevdi yazdır mutlaka, Ömrün den bir yaprağa
La İlahe İllallah, Muhammed Resulullah
Diyerek; son uykuya dalabilmek, son muradım.

Aşiyansız, 23.05.20 – 17.07 Y.Y