Ölümün koynunda kalırsa ömür son nefesimsin...
Başlangıçların en sonuncusuydu toprak kokan gözlerin...
Rüzgara karışan kokuna karışırken yüreğim son misafirimsin...
Çaresiz sığınan rüzgar üşütürken yalnızlığımı...
Bir ömürlük anda özlediğimsin
Kayıt Tarihi : 29.8.2005 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!