Yalnızlık ikliminde son meyveyim,
Karakışların birebir hedefiyim,
Sıcak baharlara çok ama çok hasretim,
Zemherir de kırağıya yakalandı ümitlerim.....
Bekler hep bekler oldum baharları,
Özler oldum,gelin gibi bezenmiş ağaçları,
Buram buram kokan o kekik otları,
İnsana huzur veren yemyeşil çayırları.....
Nisan yağmuru gibi yaş döker gözlerim,
Onunla beslenir kalp,ruh ve hislerim,
İnanın şu dünya'da garip,kimsesiz biçâreyim,
Okunacak şarkıda belki son besteyim.....
Kayıt Tarihi : 3.11.2010 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Tetik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/03/son-meyveyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!