Son mevsim...!
Bir sonbaharda yine yapraklar dökülürken
Gurbetteki sevgi yetim, sıladaki sevgi öksüz
Kökünden yavaş yavaş iki ağaç sökülürken
Ne olur güneş doğsa, dünyanın üstü göksüz.
Bir sonbaharda yine yapraklar gazelleşti
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta