Son Mevsim Şiiri - Fatih Erkeç

Bu beşinci mevsimdir ömrü hayatın
Açılır kapılar nagehanın..
Siler bir sesiz'lik aciz soluk bedenini
Hakikatın içinde hiç olursun sadece bir hiç..
Rabba yürür tatlı narı canın;
Yoldaş olur mu bilmem
Gece gündüz tokmak gibi vurduğun o başın..
Dökülür heyben den doyurduğun aşın
Ne esren kalır , ne bir ötren vav olursun vay haline..
Yanar mı ki pişmanlık ateşinde nefsi amelin
Ya sen beni terket nefsim ya ben beni feryadı figanın.
Mekansızlık mı dersin? Yoksa zamansızlık mı?
Zordur seyrü seyyahat sonsuz berzah alemi denizinde.
Gökler meftun hakkı cevhere…
İnsan meftun mu ki? Bilmem sin 'i madene
Her an herşey döner Rabbül aleme bir rüzgar gelir
Döner döner yaprak gibi sende savrulursun