Son Mevsim Şiiri - Nur Ünlü

Bu mevsim son mevsim olmayacak
Kapıldığın ateşin külleri hala kor halinde
Sönmeyecek,yanacak için için.
Bir sığınakta karşılaştığın iki masum çocuk...
Ne yöne baksan feryat figan
Gafil avlandın sen de
Sükut et! Kabul et!
Masumiyetin avladı,vicdanın avladı seni
Kainat ışıklarını yakmış bekler şimdi
Var mısın seyre?
Var mısın düşünüp içlenmeye?
Ama dur,dinle önce
Dayanacak mı yüreğin buna?
Karların düşmesine...
Güneşin yakıcılığına benzemez
Bambaşka bir iklimdir göreceğin,
Görmek isteyeceğin.
Evetse cevabın,
Hazırlıklı ol ezaya,cefaya
Meşakkatlidir bu yol
Bu seyir o seyir değildir
İçine işleyecek bir nakıştır ahirete götüreceğin
Durup dinlenmek olmaz
Haşa! Kapalı değildir kapılar
Kapanmaz!
Bu mevsim son mevsim değildir
Ancak her mevsim son mevsimdir insan hayatında
Tekerrür denirya hani
Yalan,aldatmacadır hepsi
Evet bu mevsim son mevsim değil
Ancak bir sonrakinin de son olmayacağı belli değil.