Yürüyoruz durmadan,zaman ile el ele
Ayrılacak yolumuz,varınca son menzile
O gidecek yoluna,biz orda kalacağız
Zamanla yolculuktan,artık kurtulacağız
Tutsak ruhlar,bu beden kafesinden çıkacak
Bir daha haşre kadar,özgür hür yaşayacak
Menzile taşıyanlar cansız kalan bedeni
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta