Son Mektup Şiiri - Murat Kababaş

Alışamadım sensizliğe kara gözlüm
Ne olursa olsun alışamadım
Sensiz seni seviyorum cümlesini kullanmadım
En güzel sana yakışıyormuş bu cümle
Gidişinin ardından anladım

Yapa yalnız kaldım bu şehirde
Kaçamadım sensizliğe
Koşamadım sensiz bir adım uzaklaşamadım buralardan

İnkâr ettim yokluğunu kaderimden
Yağmurlarda gezemedim sensiz
İsyan ettim gecelerce hayata
Yokluğuna diş geçiremedim

Yüzünü bu bedende sakladım
Hayalini göz kapaklarımla çevreledim
Kendimi kaybettim senin varlığında
İşten de kovuldum
Zaten fazlada kazanamıyordum
Kazandığım da ev kirasına gidiyordu
Geçenlerde eşyalarımı sokağa bırakmış o mendebur ev sahibi
Onları da almadım zaten baktıkça da yokluğunu hatırlatıyorlardı...

Artık bütün parklar benim bütün sokak lambaları tanır oldu gölgemi
Seni anlatıyorum geceleri yanımda yatan kedilere
Anlıyormuş gibi mırıldanıyorlar
Olsun dinleyecek birileri çıkıyor hep...

Yanına gelmeyi istiyorum ama
Ya polisler yakalıyorlar ya iyi kalpli insanlar
Kurtardıklarını sanıyorlar sana kavuşmama hep bir engel çıkıyor..

Bir an baban geliyor aklıma hani ondan adam olmaz demişti hatırladın mı?
Haklıymış aslında adam benden bir cacık olmazmış
Ölmeyi beceremeyen bir insanın işte...

Offf
Yine başladım saçmalamaya ben
Etraftan geçenler deli diye yaklaşmıyorlar yanıma
Bu arda geçenlerde üniversiteden arkadaşları gördüm
Bazısı otelde müdür olmuş bazıları akademisyen

Hep bana derdin senden iyi müdür olur diye
Ama ben hep asker olma hayaliyle yaşardım
Beni gördüklerine sevinmediler bile
Herhalde üstümün başımın pisliğinden olsa gerek elimi sıkarken bile uzaktan tokalaştılar

Ne yapıyorsun diye sordular
Cevap veremedim seni duyduklarını söylediler başın sağ olsun dediler...

O cümlenin ağırlığını taşıyamadım
Çöktüm dizlerimin üzerine vedalaşmadan uzaklaştım yanlarından
Arkamdan delirmiş dediklerini duydum
Ne yapmam gerektiğini bilemiyorum

Sadece sana bu mektupları yazıyorum
Kalemin mürekkebi de bitmek üzere zaten
Yarın inşallah kitapçı yaka paça atmazda doldurur kalemimin mermisini.
Doldurmazsa da çalarım yapacak bir şeyim yok

Hadi allahaısmarladık sevgilim
Son mürekkebimin son cümlesi
Seni hala çok seviyorum bir tanem…

.....Murat Kababaş...