Bugün bir yildiz kaydi!
Gördügüm son kayan yildizdi.
Öyle bir boran esti ki;
Güllerimin yapraklari dörtbir yanda.
Üsüdüm!
Sensizlikte, senle avundum.
Gözlerimi kapadim,
Ve biliyordum ki;
Görecegim cok uzun bir rüyaydi.
Kayan yildizlarin sirri,
Bende, yüregimde sakli...
Hicbir zaman korkmadim ölümden,
Tek korkum;
Birdaha sana sarilamamak,
Kokunu icime cekememek,
Gözlerine bakipta; seni seviyorum diyememekti.
Tüm dualarim ömrümün, ömründen kisa olmasi icindi.
Aksi takdirde ben ne yapardim?
Yeniden yüzüm güler miydi?
Yüregim sever miydi?
Yasamak mi? Yoksa hergün kara topraga girmek mi?
Ve sen, bugün bu satirlari okuyabiliyorsan,
Ve benimde kalemim kirilmissa,
Son kayan yildiz; benim demektir.
Bugün ve ilelebed seni sevecegim sevgilim..
Kayıt Tarihi : 26.12.2006 01:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Aydin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/26/son-mektup-63.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)