Son mektupla kırmıştın ümitlerimi
Oysa ne ümitlerle beklemiştim son mektubu
Azcık olsada umudum vardı.
Benim bu umutlarımı
Son mektup kırdı.
Demekki ben sana ne hayaller kurarken
Sen mezarımı kazmışsın
Küçük bir yaprak beyaz sayfaya,
Ve beni gömmüşsün,
Güzel ellerinle.
Ve gömerken beni bu mezara,
Bir fatiha bile okumamışsın.
Şimdi ne umut var ne neşe
Bütün umutlarımın üstünden
Sanki büyük bir fırtına esti,
Benim bu umut ve hayallerimi
Son mektup kesti...
Taşkent 1994
Sota PapaladzeKayıt Tarihi : 21.11.2000 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!