SON MEKTUP
Oturdum pekeye aldım mektubun
Daha açmadan gözüm yaşardı
Aklıma geldi mavi gözlerin
Maziye yolculuk o an başladı
Mektubu açınça kokunu aldım
Okumaya başladım daldıkça daldım
Bir an yanımda sen varsın sandım
Kendime gelince tıkandım kaldım
Mektubun içinde bir tutam saçın
Kenarında kurumuş damla göz yaşın
Sözlerin isyanda hep bana taşın
Sözlerin kurşundu nasibim aldım
Nerdesin demişsin kan kusuyorum
El alem eylenir ben pusuyorum
Belkide son mektup tur yazıyorum
Duyunca son sözü yıkıldım kaldım
Anladım kavuşmak mahşere kaldı
Hatralar hayeller dört yanım sardı
Sırra kadem bastım gözlerim daldı
Duyunca son sözü nasibim aldım
Ölüm döşeğine düştüm bir anda
Heves kalmadı tükendi canda
Pırtılaştı kanım artık damada
Toprağa yanaştım nasibim aldım
Recep altunkaynak
Recep AltunkaynakKayıt Tarihi : 7.7.2022 08:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!