Sana tuttuğum kiraz dalından,
Güneşi öpen yaprak aralarından,
Umudumu deviren rüzgarın uğultusundan,
Kanadımı kıran mavzer sesinden bağırıyorum.
Her gece ölüm sancıları çekerken,
Canımı dişime takıp seni yazıyorum,
Bu son mektubum....
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta