Son Mektup Şiiri - Süleyman Altıparmak

Giderken
Boz çayırlar beliriyor arkamdan
Bir gidiş düşüyor bu kez bahtıma
Hüzünlü kalmaklardan

Giderken
Ellerim de gözlerim de geliyor benimle
Ama gözlerim geride
Kalanları yoklarken

Giderken
Kapılardan sökülüyor nallar
Şilteler kaldırılıyor depolara
Kediler aç

Giderken
Akşamlar uzuyor boyuna
Yapraklar toprakla kucaklaşmakta

Giderken
Kaynayan bir zemheri çöküyor içime
Siliniyor aklımdan dostların yüzleri
Sevgilim! Çoktan unuttumsa da seni
içindeki son şiirin de silindi
Giderken