Hasretin bağladı kollarımı
Özlemin sardı her yanımı
Kimse okşamaz oldu saçlarımı
Beni öldürdü o son mektubun
Bilmiyorum günahım sevmekmi
Sevipte özlemini çekmekmi
Gece gündüz hep düşünmekmi
Beni kahretti o son mektubun
Sana kavuşacağım günü bekliyordum
Senden uzakta özlemini çekiyordum
Resmine bakarak ağlıyordum
Beni mahvetti o son mektubun
Senden hatıra yalnızca resmin kaldı
O güzel günlerimiz mazide kaldı
Verdiğin güllerin kokusu seni hatırlattı
Yaşama sevincimi kırdı o son mektubun
Kayıt Tarihi : 9.8.2004 17:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yiğit (Morpheus)](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/09/son-mektup-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!