Son Mektup Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Sen bizi arayıp sormazsın amma,
Ben yinede bir kez yazayım dedim.
Kardeşine küsmüş derler adama,
Ben yinede bir kez yazayım dedim.

Gelenden, gidenden haber sordun mu?
Bunca ayrılığı hayra yordun mu?
Bay-pass olduğumu bilmem duydun mu?
Ben yinede bir kez yazayım dedim.

Azrail kol gezer oldu burada,
Metin’i, Çetin’i, aldı ard arda,
Şimdi bekler olduk kim var sırada.
Ben yinede bir kez yazayım dedim.

Noter Kemal gitti, Köroğlu gitti,
Kan kardeşinde bizi terk etti,
Enişte kefeni, eliyle biçti,
Ben yinede bir kez yazayım dedim.

Demirci kardeşin tekrar evlendi,
Yaşlandı gözünün feri tükendi,
Geldin, uğramadın inan gücendi,
Ben yinede bir kez yazayım dedim.

Bacım, bacım derdin unuttun, noldu?
Biçare yaşlandı bir karı oldu,
Ağladı, sızladı, sarardı soldu.
Ben yinede bir kez yazayım dedim.

Sen ise gizlice geldin de gittin,
Mezar taşlarına gözyaşı döktün,
Nedense sağların yanında yoktun,
Ben yinede bir kez yazayım dedim.

Bu son mektup desem, yalan söylerim,
İnanmazsın belki, doldu gözlerim,
Dilim dursa, durmaz yazar ellerim,
Ben yinede bir kez yazayım dedim.

DOSTOZAN/1999-2000
(Ankaradaki ağbisi Cemil Sarıyıldız’ın önemsiz bir mesele yüzünden maraşta ki bazı akrabalarımıza küsmesi üzerine babam birkaç şiir yazmıştı. Amcam K.Maraş’a gizlice gelmiş kabristanı ziyaret etmiş ve akrabaların, dostların hiçbirine görünmeden geri gitmiş.Yeğeni rahmetli Mimar-Yazar Kadir Tanır da KÜSTÜM adlı romanını bu yüzden yazmıştı.Şiirde bahsi geçen herkes vefat etmiştir, mekanları Cennet olsun.)