06 Ekim 1969- Ankara
Bu nasıl bir veda, bu nasıl bir terk ediş,
Her gün doğumundan başlayıp, geceden sabaha tükeniş.
Ellerim,öksüz çocuklar gibi koynumda kaldı,
Hiç mi ehemmiyeti yok, güzel, mesut günlerin.
Acılar içinde yarım bir adam bıraktın,
Buna yaşamak denirse, al senin olsun!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.