Tüm sevdamla, Tüm hasretimle ve tüm umutlarımla yüreğimden yüreğine merhaba GÜLÜM
Zaman kendini kovaladı. Sonunu bir türlü bulamadı. Bir çok defa sonunu getirmeye çalıştım. Kendi bildiğinden şaşmadı. Bazen uçurum oldu önüme zaman, bazen cehenneme dönüp alev alev yaktı, bazen kabus oldu çöktü üstüme, bazen de sensizlik oldu kıyamete dönüştü... Bir tarafım depremlerle yerle bir oldu, bir yanım bin defa boğuldu...
Aç kaldım; seninleydim... Susuz kaldım; seninleydim... Sokakta banklarda seni aldım koynuma... Sabahlara umudu taşıdım... Uzak mesafeleri kağıtlara çizdim; sevda yürekte bitmeyendi... Bitmedi...
Ölüm bile senden yanaydı... Yada umuttu ölümsüzlük... Ölüme her uyuduğumda tılsımdı sesin; dudakların sihir, tenin büyü, ruhun mucize... Her seferinde uyandırandı...
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.