Son Mektup Şiiri - Önder Baysal

Tüm sevdamla, Tüm hasretimle ve tüm umutlarımla yüreğimden yüreğine merhaba GÜLÜM

Zaman kendini kovaladı. Sonunu bir türlü bulamadı. Bir çok defa sonunu getirmeye çalıştım. Kendi bildiğinden şaşmadı. Bazen uçurum oldu önüme zaman, bazen cehenneme dönüp alev alev yaktı, bazen kabus oldu çöktü üstüme, bazen de sensizlik oldu kıyamete dönüştü... Bir tarafım depremlerle yerle bir oldu, bir yanım bin defa boğuldu...

Aç kaldım; seninleydim... Susuz kaldım; seninleydim... Sokakta banklarda seni aldım koynuma... Sabahlara umudu taşıdım... Uzak mesafeleri kağıtlara çizdim; sevda yürekte bitmeyendi... Bitmedi...

Ölüm bile senden yanaydı... Yada umuttu ölümsüzlük... Ölüme her uyuduğumda tılsımdı sesin; dudakların sihir, tenin büyü, ruhun mucize... Her seferinde uyandırandı...

İsyan edemedim ölüme... Yoksa seni bana getirecek olanmıydı... Azrail mi tutacaktı elimden sana gelebilmem için rehber mi olacaktı? ... Oysa ben her ölüme koştuğumda seni orada beklemenin daha kolay olacağını düşünürdüm. Öl ve bekle... Nasılsa her ölümlü gibi sende gelecektin; seni bekleyen beni bilerek...

Düşünmekten ve umut etmekten yılmadım... Allaha her gün seni hatırlattım. Dualarımla andım... Gidişin şaşırtmadı da hiç dönmeyişin acıttı... Biliyordum AŞK yüreğindeydi... Gizledin... Kendini yangınına gömdün... Alev alev yaktın... Sen yanarken; ağladım... göz yaşlarım söndüremedi yangınını... Aşkı yazdım, aşkı anlattım, aşkı sundum... Ama yoktun...

Aslında vardın... Korktun... Kaçtın... Sakladın... Saklandın... Ama bak ben hala sobe de ebe olanım... Sağım solum önüm arkam sobe... Bulamıyorum seni hadi koş sobele...

Seni özlemediğim zamanlarda ben de bir oyun oynadım... En çok nereni özledim oyunu... Resmine bakıp, bugün gözlerini özledim dedim, başka bir gün dudaklarını, sonra ki gün ellerini, sonra ki gün saçlarını... Hiç bitmedi bu oyun... Çünkü tüm hücreleri tek tek özledim...

Ölüm bile senden yakındı bana... O yüzden olsa gerek; seni özledim...

Şimdi ölüm bizi birleştirecek olan... Aralıkta gittin... Aralık ayrılıkla doluysa, yaşamdan beni alıp ayrılığa götürsün... Seni orada bekleyeceğim... Ya cehennemindeyimdir; alevler arasında cayır cayır; yada cennetindeyimdir çağlayanlar altında gürül gürül...

Ya yaşarken gel; ya da öldükten sonra... Farketmez nasıl ve neredeyken geleceğin... Yeter ki gel GÜLÜM... Bekletme...

Sevgi Güneş Işığı Kadar Etrafında Bol Olsun ve Seni Sonsuza Dek sarsın...

Sevgiyle kal...
Sevginle kal...
En önemlisi sevgimle kal...
Hoşçakal...