mektubuma henüz başlamadan
mektup karalarla dolup taşmadan
sonbahar yaprakları gibi sararmış
kan kızılı gözyaşlarımdan
bugün yıllar sonra seni yazıyorum
evet ayrı diyarlardayız
ama bu son mektup
neyse ben kırılan kalplerimize
keder dolu hassas gönüllerimize
karalar bürünmüş kanayan yüreklerimize
dargın olduğumuzu bile bile
ılık su serpmeye çalışıyorum
bu son mektubumda
belki sen bu mektubu okuyunca
yüreğin bir kuş gibi hafifleyecek
belki de umutsuzluğun
en had safhaya ulaşacak
ama sen beni hatırlayacaksın
yıllar önce ayrıldığın sevgilin
gözyaşlarım kalemimden mektubuma
mektubumdan sana ulaşacak
korkak çekingen adımlarla
sana ayrılırken son sözümüzü hatırlatacak
birbirimizi unutmayacaktık
evet ayrılığa inat demiştik
sözümü tuttum seni unutmadım
unutulmuş bir şehirde
sana mektup yazıyorum
ıssız ve serin bir gecede
ama sen sözünü tutmamışsın
duydum ki beni unutmuşsun
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 18:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulvahap Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/30/son-mektup-149.jpg)
şiiriniz güzel olmuş
allah kimseye son mektubu aldırmasın
TÜM YORUMLAR (2)