Yazdığın son mektup elimde gülüm
Her satırı bende saklı duruyor
O meyus suskunluk ne de ellerin
İçimde yalnızca gözlerin uyuyor
Ne yokluğun bende baki kalacak
Ne o dayanılmaz sonsuz mesafeler
Ya gözlerin karanlığıma doğacak
Ya da tüketecek yalnızlığında yıllar
Avuturum kendimi son mektubunla
Sonra kara bir sis çöker umutlarıma
Terk ediyor sözcükler karanlıklarda
Birikir tenhalarda biner omuzlarıma
Ahmet Çiçek
Kayıt Tarihi : 1.12.2022 12:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!