Son mektup Şiiri - Gülsüm Okur

Bir mektup yazdım sana
İlk ve son bir arada
Yüreğimin en yangın en bedbah
En derbeder yerinden

Eğri oturalım doğruyu bulalım
Konuşalım seninle ileriden geriden
Başlayalım ilk önce
Dağ yanmış tavşanın haberi olmamış sözünden.

Mağlum burada dağ ben tavşan sen
Tavşan hızında kaçan sen
Kablumbağa adımlarıyla
Kovalayan ben

Sen işin gırgırında,
Al birini vur ötekinin sevdasında
Şans mıdır, kader midir bilinmez ama!
Çıkmadı hiç karşıma, şöyle aklı başında.

Meğer düz duvara tırmanmakmış seni sevmek,
Sana ulaşmak
Seni bulmak seninle olabilmek
Kaçan kovalanırmış derler ya
Doğruda...

Ama yorulmak var işin sonunda
Osanıp kalmak yarı yolda
Sonu yok çünki, dibi görülmeyen su gibi
Nereye kadar değil mi ya sevgili

Sence buna can dayanır mı?
Yürek katlanır mı?
Aklın sesi hep susar mı?
Yetmedi olmak okyanus meşrepli
İhanetlerin sonu yok ki...

Masal gibi bizimkisi
Bir varmış bir yokmuş diye başlayan
Yeşilçam filmleri kıvamında
Zengin kız, fakir oğlan
Gelemezler hiç bir araya.

Aralarında binbir entrika
Kız körü körüne aşık
Oğlan yenilmez gururuna.
Kavuşturmazlar ya hiç sonunda
İşte öyle bizimkisi...

Aslında sen dürüst olmuştun bana
Seni hak etmiyorum diyordun her defasında
İlk kez mütevazi olmayacağım, doğruluk adına
Değil bana büsbütün,layık olamadın bir karışıma

Son görüştüğümüzde,
''Benim olmasan da,seni seviyorum'' demiştin
Bir yanım yaz,bir yanım kış
İster ağla, ister gül.İki arada bir derede
İki bilinmeyenli denklem gibi...
Traji komik aşkımızın hikayesi.

Sen de hak verirsin bana
Sözünden dönen hain olmadım hiç
Seviyorum dedimse, sevdim riyasız
Bekliyorum dedimse, bekledim ümitsiz
Bitti diyorsam da bitmiştir, yeminsiz.

Sana son mektubumdur bu, son seslenişim
Telefonun adıma, kopsa kıyamet çalmayacak
Perde kapandı artık, ne sana, ne bana
Söz veriyorum,açılmayacak.

Yağmur yerine gül olup başıma yağsan,
Yıldızları toplayıp eteğime boşaltsan,
Bu aşkın devamı,bu aşkın tekrarı
Bilki olmayacak.
Kapattım sayfalarını...Kimse okumayacak.