*Son Mektup-06Metin* Şiiri - Zehra Çelik

Bitti deme den önce, keşke o son mektubu okusaydın
İki gözüm diye başlamıştım, mektuba
İki gözüm, seni çok seviyorum…
Bir kere daha, bir kere daha unutma
Böyle başlamıştım, böyle son mektubuma
Keşke bitti demeden önce okusaydın.

Hani umursamaz diyordun ya,
Hani kaygısız diyordun ya
Ne bilim, nerden çıkardıysa
Umursamıyormuşum seni…
Bazen dolap gibi soğuk oluyormuşum
Onu da nerden çıkardıysa
Arayıp sormuyormuşum; bu hiç olmadı
Bütün şikayetlerin bunlarmış.
Beklediklerin, belki bende yokmuş
Belki belki, sen haklıydın.
Ama ben seni umursamam dememiştim ki.
Sonra zamanımız yokmuş sevda aşk yakarmaya
Sonra zaman bizi tüketmiş
Sonra artık her şey hiç eskisi gibi değilmiş
Keşke keşke bitti demeden önce o son mektubu okusaydın.

Sonra seni çok yalnız bıraktığımı yazmışın
Varlığımla, yokluğum bir değilmiş
Hiç bir şey eskisi gibi değilmiş
Öyle değildi oysa
Keşke son mektubu okuduktan sonra bir şeyler söyleseydin
Keşke son mektubu okumadan, bitti demeseydin
Ne bilim anlamıyormuşum seni
Seni kendine sessizce bırakıyormuşum,
Umursamıyormuşum,
Aşkımızı yaşamaya vakit bırakmıyormuşum
Bütün sorunumuz bumuydu acaba?
Keşke o son mektubu okusaydın.
Çok kolay dedin biliyor musun? bitti diye...
Keşke; o son mektubu okusaydın, bitti demeden önce
Ben o son mektupta; sen olmazsan öleceğimi yazmıştım...
Öleceğimi yazmıştım...

Seslendiren:06Metin