Ne denirki bilemem bunca yaptıklarından sonra
Umutlarım yıkıldı birden daha dün gülüyorken
Resimlerin karşımda ağlıyorum mektubunu okurken
Canım diye başlamış beyaz sayfada tek cümlede biten
Ağlamışsın yazarken mektubun gözyaşlarınla dolmuş
Nedeni yok biliyorum elimde son mektubun gidiyorsun..
Merhamet son çare dönersen duruyor emanetin bu evde
Acı dolu bedenim alıştı sensizliğe okuyorum bıkmadan
Lanet okuyamam yüreğine sitem bile edemem gelsende
İyi olman yeter bana okurum son mektubu ben hala..
Taç yapraklı papatyalar bıraktın gidiyorken arkanda
Umutsuzda olsam senden saklarım aşk müzesinde ben
Nadide bir çiçektin gönül gözümde değişsen bile sen
Aslolan varlığın ellerde bıraktığın mektubunla avunurum..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
18/10/2008
Kayıt Tarihi : 14.12.2008 00:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!