Son Mektubun Hikayesi Şiiri - Seçil Güney

Bugün oturdum bir yere
düşündüm maziyi
sonra birden deniz çaldı hayalini
o an hissettim ki gözlerim nemli.
Tam terkederken geçmişi,
ortak bir arkadaşımız geldi
dostluğu eski...
Sordum seni (?)
öylesine baktı gözlerime
Unutamadın mı hala? dedi.
Gözlerim utandı belli ki
ondandı bu ürkek halleri.
Tekrar sormaya cesaret edemezken seni...
Evleniyor dedi.
Kalbim yerinden koşarak gitti sanki
Söyleyemedim yine önceki gibi...
çıkmadi dilimden unuttum kelimesi
Bu son mektubum şimdi
okuyunca anlarsın belki
ne kadar çok seni beklediğimi
ve ne de çok sevdiğimi
ama evleniyormuşsun şimdi...
sevmişsin belli ki
ne güzeldir söylemesi seninle
EVET kelimesini
Bana ise sadece mutlu ol demek
düşer şimdi
Belli mi olur...
Kenarında buluşup,yeminler ettiğimiz
hayaller kurduğumuz denize attığım
bu SON MEKTUP!
birgün eline geçer belki...