Son Mecnun.
Gittiğine yanarken
Hayalini ararken
Hep adını anarken
Oldu adım son mecnun.
Aldılar neşeleri
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
ne ilk ol, ne son sen,mecnunluk yanlış hissen.
bir faniye tav olup,yazıktır çöle düşsen!
seni yaratan halık,yaratmış ebed için.
yalnız onu maşuk bil,olacak atin hasen!
saygılar,hayırlı manalı ,hikmetli,hakikatli,maslahatlı,semereli ve sevaptar çalışmalar dilerim,mehmed kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta